เทคนิคการวางสินค้าอย่างไรให้ขายออก
เป้าหมายโดยรวมของการจัดชั้นวางสินค้านั้นก็เพื่อทำให้ลูกค้ามาเลือกซื้อในสิ่งที่เราอยากให้ซื้อและก็สามารถทำกำไรให้กับเรามากที่สุดนั่นเอง หลายต่อหลายห้างฯ ในปัจจุบันนี้มีการคิดค่านำเอาสินค้าของเจ้าของผลิตภัณฑ์เข้าไปขาย หรือเพียงแค่นำสินค้าไปวางที่ชั้นวางสินค้า ไม่ว่าจะมีการขายเกิดขึ้นหรือไม่ แต่ทางเจ้าของสินค้าก็จะต้องจ่ายค่านำสินค้าเข้ามาวางก่อนอยู่ดี ราคาก็อยู่ที่ประมาณ 50,000 บาท ต่อหนึ่งรายการ (หมายถึงต่อหนึ่งขนาดบรรจุภัณฑ์ )
จุดที่เด่นที่สุดของชั้นวางสินค้าก็คือ ระดับสายตาของลูกค้า เช่น ถ้าเป็นระดับสายตาที่ต้องการขายให้เด็กเล็กสามารถเลือกสินค้าเองได้ ก็น่าจะอยู่ที่ชั้นต่ำกว่าสายตาผู้ใหญ่ลงมาอีก จัดแบ่งพื้นที่ให้สินค้าวางโชว์อยู่ในชั้นวางสินค้าให้เหมาะสมกับยอดขายที่คาดว่าจะได้รับโดยรวมด้วย สินค้าควรจะต้องมีให้เห็นเพื่อขายอยู่บนชั้นวางสินค้า เพื่อไม่ให้เสียโอกาสในการขาย
กรณีที่สินค้าขาดหายไป จงอย่าเลื่อนเอาสินค้าตัวอื่นมาแทนที่เนื่องจากจะทำให้ลืมได้ว่าตรงบริเวณนั้น สินค้าอะไรขาดไป และจะต้องรีบนำมาเติมให้เต็มพื้นที่ที่จัดเตรียมไว้โดยเร็วที่สุดก่อนจะเคลื่อนย้ายหรือสลับที่กันกับสินค้าตัวอื่น ๆ ควรจะต้องศึกษาหรือปรึกษาหารือร่วมกันระหว่างฝ่ายจัดซื้อกับฝ่ายหน้าร้านก่อนจึงจะทำการย้ายจุดได้ ควรมีการปรับปรุงจุดที่วางสินค้าบนชั้นวางสินค้าใหม่ทุก ๆ 3 เดือน เพื่อคอยดูว่าผลการขายหรือกำไรต่อพื้นที่การขายของสินค้าแต่ละตัวนั้นเหมาะสมอยู่หรือไม่
การเติมสินค้าบนชั้นวางสินค้า ให้นำสินค้าเก่าที่มีอยู่ยกยอดออกมาให้หมดก่อน แล้วจึงค่อยเติมสินค้าใหม่จากด้านหลังมา ทั้งนี้ จะช่วยในการบริหารสินค้าที่นำมาวางจำหน่าย ไม่ให้มีสินค้าเก่าเก็บเหลืออยู่ในชั้นวางสินค้านานเดินไป ควรติดป้ายชื่อ ขนาดบรรจุ และราคา สินค้าทุกชนิดไว้ที่ขอบของชั้นวางสินค้า เพื่อให้ลูกค้าสามารถตรวจสอบและเช็คได้ตลอดเวลา
ชั้นวางสินค้าไม่ควรมีฝุ่นละอองจับ ไม่ว่าจะเป็นที่ตัวชั้นวางของหรือที่ตัวสินค้า ไม่ควรมีของใช้ส่วนตัวของพนักงานซุปเปอร์มาร์เก็ตซ่อนอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่งของชั้นวางสินค้า รวมทั้งไม่มีไม้ปัดขนไก่ ปากกา ผ้าขี้ริ้ว ถังซักผ้า จาน ชาม ช้อน ส้อม หรือแม้แต่ของกิน เอกสารต่าง ๆ ที่มี ราคาต้นทุนสินค้า ต้องไม่มีให้เห็นที่ชั้นวางสินค้า
เมื่อสินค้าเข้ามาใหม่ ควรรับนำขึ้นวางที่ชั้นวางสินค้าทันที จัดสินค้าให้แยกตามประเภทของสินค้า และให้เป็นแนวดิ่งจากชั้นล่างขึ้นบน หรือจากบนลงล่าง สินค้ายี่ห้อที่เป็นที่นิยมให้จัดอยู่ในระดับสายตา ซึ่งจะทำให้ลูกค้าสามารถมองเห็นได้ก่อนและเลือกหยิบซื้อได้โดยเร็ว ไม่ต้องเสียเวลาหานาน ส่วนสินค้าประเภทที่ไม่เห็น ไม่ซื้อ หรือลูกค้าไม่เคยมีความคิดจะซื้ออยู่ในเมนูการจับจ่ายซื่อของเพื่อใช้ในชีวิตประจำวันแล้ว จงอย่าพยายามจัดเอาสินค้าประเภทนี้ วางไว้กับสินค้าชนิดที่ขายดีหรือเป็นที่ต้องการของลูกค้า
กรณีที่สินค้านั้นๆ มีหลายขนาด ให้จัดสินค้าเป็นแนวดิ่ง ให้ขนาดเล็กอยู่บนขนาดใหญ่อยู่ล่าง เวลาจัดวางสินค้า พนักงานขายจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก ในการหยิบยกสินค้าขนาดใหญ่ๆ ไปไว้ข้างบน และลูกค้าเวลามาเลือกหยิบจากชั้นวางสินค้าก็จะได้ไม่ต้องกลัวว่า สินค้าจะตกลงมาใส่หัว ถ้าขนาดใดขายดี ให้เพิ่มพื้นที่ในชั้นวางสินค้าหรือขยายเพิ่มชั้นวาง 2 ชั้นขึ้นไป
ถ้าสินค้าประเภทนั้นมีพียง 2 ยี่ห้อ และมีเพียงยี่ห้อละ 2 ขนาด ให้เอายี่ห้อที่ขายดีจัดวางชั้นบนและเอายี่ห้อรองวางชั้นล่าง ถ้าสินค้าประเภทนั้นมีเพียงยี่ห้อเดียว ให้ดูว่ามีสินค้าประเภทใกล้เคียงในหมวดหมู่เดียวกันหรือไม่ ถ้ามีให้นำมาขายรวมหมวดกันและจัดวางตามยี่ห้อเป็นแนวดิ่ง ถ้าสินค้ามีหลายขนาดมาก และแต่ละชั้นวางสินค้ามีเพียงไม่กี่ชั้น เราสามารถเพิ่มหรือเสริมชั้นวางสินค้าให้มีหลายชั้นได้
ถ้าเป็นสินค้าประเภทกำจัดยุงไฟฟ้า ควรวางแผ่นไว้ข้างๆ กันกับเครื่องยี่ห้อเดียวกัน ส่วนที่เป็นน้ำยาฉีดกันยุงทั้งที่เป็นแบบสเปรย์และแบบกระป๋องควรวางไว้ในกลุ่มยี่ห้อเดียวกัน และเรียงตามขนาดตามแนวดิ่ง ส่วนน้ำยาแบบที่เป็นกระป๋องเติม ให้วางไว้ที่ชั้นล่างสุด สินค้าประเภทผ้าอนามัย ควรแบ่งกลุ่มตามแนวดิ่ง และแยกประเภทตามยี่ห้อ ยาสีฟัน ควรแบ่งการวางไว้ตามยี่ห้อ (ขนาดใหญ่หรือเล็กก็ควรให้อยู่ใกล้กันในหมวดยี่ห้อเดียวกัน)
แนวคิดที่จัดวางสินค้าในแนวดิ่งนี้ เนื่องเพราะหากว่าเราจัดวางโชว์สินค้าเป็นแนวนอน เวลาลูกค้าเดินเลือกสินค้าแล้ว จะผ่านเลยไปและจะไม่มีโอกาสเดินย้อนกลับมาเลือกซื้อประเภทอื่นที่วางขายอยู่ที่ชั้นอื่นๆ อีก การเลือกดูตามขนาดของสินค้าก็เพียงแค่ก้มๆ เงยๆ นิดหน่อยก็สามารถเลือกได้สินค้าที่พอใจแล้ว
ดังนั้น โอกาสในการขายของก็เพิ่มขึ้น เนื่องจากทำให้ลูกค้าสามารถมองเห็นสินค้าได้ทั่วนั่นเอง
